ช่วงบ่ายของวันทำงาน ที่ไม่อาจทำงานอย่างสดชื่นแบบเต็มตา ช่วงสายของวันหยุด ที่ได้แต่นอนบิดไปมา รอร่างกายพร้อมที่จะลุกขึ้นไปทำอะไรเสียบ้าง ช่วงเวลาเหล่านั้นต่างเป็นเวลาที่เรามักต้องการความผ่อนคลายที่เนิบช้า ความสดใสที่ไม่เร่งเร้า และนั่นเป็นเวลาที่อัลบั้ม The Man Who ของ Travis ถูกค้นหาและกด Play แบบไม่ลังเล
ไม่มีอะไรหรอก ชวนฟังเพลงน่ะ 🙂
ความลื่นไหลในการแต่งเพลงของ นักร้องนำอย่าง Fran Healy ช่วยให้สตูดิโออัลบั้มชุดที่ 2 อย่าง The Man Who ออกมากลมกล่อมยิ่งขึ้นกว่าอัลบั้มแรก การตัดพ้อด้วยข้อความแสนธรรมดา บอกเล่าเรื่องราวซวย ๆ ที่เกิดขึ้นเป็นประจำในชีวิต ของ “Why Does It Always Rain on Me?” ว่ามันอาจเป็นผลจากความแสบสันของเราในอดีต ไปจนถึงความรวดร้าวที่ล้วนแต่สวยงามและบอบช้ำไปพร้อมกัน ในทุกท่อนร้องของ “Writing to Reach You”
ด้วยความเศร้าที่ไม่เศร้าเสียจนเป็น Elliott Smith (ไม่ได้ว่านะฮะ ชอบฟัง Elliott เช่นกัน) ไม่ได้บัลลาดจ๋าแบบอัลบั้มแรก นั่นทำให้อัลบั้มนี้มันย่อยง่าย ฟังง่าย กว่าอัลบั้มแรกอยู่พอสมควร จนกลายเป็นมาตรฐานและทางที่ใช่สำหรับวงนี้ไปเรียบร้อยแล้ว จนในอัลบั้มต่อ ๆ มาก็มีมู้ดคล้าย ๆ กันอยู่เรื่อย ๆ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เราเบื่อพวกเขาสักเท่าไหร่นัก
แม้จะไม่ได้เป็นแฟน Travis แต่อยากให้ได้ลองกด Play อัลบั้มนี้ดูสักครั้ง ในวันที่ต้องการความผ่อนคลายกับเนื้อเพลงแสนแสบสัน แต่ถ้าคุณเป็นแฟนของ Travis จะบอกว่า ปี 2019 นี้ ครบรอบ 20 ปีอัลบั้ม The Man Who แล้วนะ 🙂
ไม่มีสินค้าในตะกร้า 